خاطر مردگان آسوده ، همواره
بر دو راهی مرگ و زندگی
زندگی را برگزیده
و
در مرگ از آنان پیشی جسته ایم
ما در خاطر خویش
خدائی دیگر گونه ،
ز آن گونه که نه خاک
و نه آتش
رستنگاهش نبوده است
می پرستیم
و در معبد خلوت خویش
راز تنهایی را از او طلب می کنیم
شاید د راین خلوت
خویشتن را فراموش سازیم .