مجید مشیدی
خبری که مرغ پخته را هم بخنده در می آورد!
خبری که مرغ پخته را هم بخنده در می آورد. ” نخستين كنفرانس بين‌المللی مبارزه جهانی با تروريسم صبح شنبه چهارم تیر ماه با پيام رهبر معظم انقلاب اسلامی و با حضور سران و مقامات عالیرتبه كشورها، نمايندگان سازمان‌های بين‌المللی و كارشناسان برجسته از دهها كشور جهان در سالن اجلاس سران گشايش يافت. ” آری، اشتباهی رخ نداده است ، تعجب نکنید ، همایش مبارزه جهانی با تروریسم که آن هم سازماندهی شده توسط جمهوری اسلامی در روزهای شنبه و یکشنبه 25و 26 ژوئن در تهران برگزار شد، این یکی از طنز های تاریخ معاصر است.
حضورعمرالبشیر رئیس جمهور سودان قابل توجه بود او تحت تعقیب دادگاه جنایی بین‌المللی است و از ترس به هیچ جائی سفر نمی کرد ولی یکهو این دیکتاتور یکی از مهمانان رسمی رژیم اسلامی می شود و راجع به خشونت و تروریست سخن می گوید و خواستار مبارزه با این پدیده در جهان است. جالب تر اینکه بان گی مون، دبیر سازمان ملل متحد، نیز برای این اجلاس پیامی فرستاد که از سوی نماینده وی در این کنفرانس قرائت شد. در این کنفرانس«اجلاس بین‌المللی مبارزه جهانی با تروریسم» متحدان آمریکا از جمله حامد کرزی و جلال طالبانی ، روسای جمهور افغانستان و عراق هم حضور داشتند بدون شک با توافق آمریکا آنان در این اجلاس شرکت کردند. کارنامه همکاری و دریوزگی این دو با آمریکا برای سرکوب مردمان عراق و افغانستان بر هیچ کسی پوشیده نیست. طالبانی با وقاحت تمام برای رضایت ولی فقیه در این همایش یک بار دیگر خشونت و ترور علیه پایگاه اشرف را مطرح کرد. کرزی با خامنه ای ملاقات کرد. رئیس جمهور کودتا معمولا در دیدارهای رسمی رهبر جمهوری اسلامی با مهمانان عالیرتبه خارجی، شرکت می‌کند. ولی در این نشست احمدی نژاد حضور نداشت به احتمال زیاد کرزی پیامی از آمریکا برای رهبر داشته و احمدی نژاد از نگاه ولایت فقیه نامحرم است و نباید در این ملاقات حضور داشته باشد. صرف هزینه های هنگفت همایش، آن هم در زمانی که بار سنگین اقتصاد نابسامان رژیم بر دوش مردم تحمیل شده و نارضایتی در جامعه بوجود آورده است، در این شرایط جمهوری اسلامی محاسبه برگزاری این اجلاس را در ترازوی کدام سیاست می سنجد؟ فضای سنگین کنونی حاکم بر کشور حاکی از اینست که رژیم اسلامی به بن بست رسیده است. اما رژیم همچنان مصمم است که با نمایش های کاذب، خود را شایسته تداوم قدرت در منطقه جلوه دهد و با جنجال آفرینی همراه و هماهنگ با سیاست کنونی جهان و شاید هم در شلوغ کردن صحنه سیاسی و تهدید دیگران ، بتواند امتیاز بگیرد.
رژیم جمهوری اسلامی در کارنامه سی و دوساله خود جنایات و ترورهای بی شمار و گسترده ای را مرتکب شده است از جمله در ابتدای قیام پنجاه و هفت کشتار در کردستان و ترکمن صحرا، اعدام هزاران زندانی سیاسی در دهه شصت، کشتار و سرکوب کارگران، اعمال شکنجه های وحشیانه و گسترده در زندان ها بویژه بر زنان مبارز بخصوص در دهه شصت، سرکوب وحشیانه زنان در تمام سطوح جامعه، اعدام و سنگساردر ملاءعام، قتل های زنجیره ای نویسندگان و روشنفکران، سرکوب تشکل های کارگری و فعالین شان، ترور وسیع بسیاری از فعالین سیاسی در خارج کشور، حمله به دانشگاه ها وخوابگاه های دانشجویی ، سرکوب خونین جنبش مردم در سال88 و… که بدلیل ابعاد گسترده جنایات و خفقان و سانسور شدید، با وجود افشا گری های با ارزش و فراوان هنوز هم بخش هایی از جنایات این رژیم جنایتکار پنهان و یا در هاله ای از ابهام قرار دارد. به تمام این جنایت ها و کشتارها و ترورها که علیه توده های به پا خاسته ایران می توان حضور فعال و مشارکت در ترور و باج خواهی بین المللی را هم اضافه کرد. با نگرشی به بخش کوچکی از جنایات رژیم اسلامی که در فوق آمده است آیا نباید سردمداران جمهوری اسلامی به جای سازماندهی «اجلاس بین‌المللی مبارزه جهانی با تروریسم» در مقابل دادگاه بین المللی جنایات علیه بشریت می ایستادند؟
سالیان سال است که رژیم اسلامی در چشم افکار عمومی خاک می پاشد و عدالت را به دست بادها سپرده است و توده های مردم در قلمرو تزویر و خودکامی نظام به ابزار مبدل شده اند. تاریخ شاهد هست که رژیم های به هزار نقاب با استخوان غریب انسان های قربانی خشونت خودشان، بازرگانی می کنند. دست های معرفت و وجدان بیدار را با زنجبر های سیاه بسته و شهروندان خودشان را تحقیر و ترور و خشونت را در جامعه نهادینه می کنند، جملگی دست در دست یکدیگر علیه خشونت و تروریست ! در این همایش حضور داشتند ، این طنز تاریخ است. سرمایه داری که به نام مبارزه علیه تروریست ، جنگ ها و اشغال کشورها را سازماندهی می نمائید ، چرا نه ، رژیم جمهوری اسلامی هم پرچم دار مبارزه با تروریست و خشونت در جهان باشد. آیا ما از خودمان سئوال می کنیم که چرا کلمات معنا و ارزش خودشان را در این عصر از دست داده اند؟ این سرنوشت جهان است یا بهتر است بگویم که نام دیگر این جهان، گورستان حقیقت است و مزد گور کن را بیشتر از بهای زندگی ما می خواهند. جنایتکارانی مانند رژیم اسلامی که جای پایش در تمام ترورهای بین المللی مشاهده می شود و رسوایی و نابودی شان فریاد های عدالت خواه و فریاد حق خواهانه توده های زحمتکش جهان است.
رهبران سالوس کردار جمهوری اسلامی و شرکای شان در جهان که در این همایش حضور داشتند یا برای حفظ ظاهر شرکت نکردند ولی از دور جریان را پی گیری می کردند . آنان هر روز نقاب ها تزویر و ریا بر چهره دارند تا اعمال سیاه و کوربین شان در حوادث دیروز و امروز را پوشش دهند و هزارچهرگی خود را به نوع دیگر به داخل و خارج کشور تحمیل کنند. در کشور های شان شمار کشتگان و سرکوب شدگان که هرروز شاهد دفن خودشان هستند بالاتر از شمار ستاره گان آسمان است. هنگامیکه مرگ بی اعتمادی و بی تفاوتی جامعه ما را فرا می گیرد و باد ها شوم ترین سرنوشت را برای مردم می وزند، بدون شک ، قدرت و بقای نظام های تروریستی در این سرزمین را تضمین می کنند تا با وقایت تمام برای فریب توده های مردم به چنین همایشی دست بزنند. هیچ چیز به مانند واژه مبارزه در سرزمین ما خسته نیست. حقوق و عدالت ،آزادی و کرامت جان ها را از دهان ولایت فقیه و رییس جمهور منتخب او می شنویم. در این سرزمین هیچ کس و هیچ چیز سر جایش قرار ندارد. در راس ساختار این همایش آنانی قرار دارند که میثاق بستگان عمری شب ،
خشونت ، تروریست و کوردلی هستند و کینه ورزان دیرینه ی عدالت و دمکراسی. جمهوری اسلامی مانند شکارچی ماهری می ماند که هر روز سینه ی زهرآلود کودکان دموکراسی را نشانی می گیرد و بی تعهدترین
نظام جهانی نسبت به توده ها است. سی و دو سال است که جمهوری اسلامی پدیده آزادی و شرف دموکراسی را دفن کرده است و جهان سرمایه داری در این مدت با نظام جنایتکار و تروریست آخوندها همنوائی دارد، به جنگ زرگری میان آنان توجه نداشته باشید .
یکم ژوئیه 2011
10تیر 1390