علیه جنایات جمهوری اسلامی
مجید مشیدی
کشتار تابستان 67 در ایران را می توان با کشتار دسته جمعی انسانهای بیگناه در دهه هفتاد میلادی توسط ژنرال ها در کشور های آمریکای لاتین مقیاس کرد. همینطوری که تا به امروز هنوز اسناد این جنایات در ابعاد واقعی افشا نشده است. باید گفت گزارش هائی که بعد از قتل عام زندانیان سیاسی در سال 67 به بیرون درز کرد بازگو کننده یک فاجعه ملی است.
در آن تابستان خونین 67 خمینی جنایتکار فتوا خود را برای قتل عام زندانیان سیاسی این چنین صادر کرد : ” از آنجا که منافقین خائن به هیچ وجه به اسلام معتقد نبوده و هر چه می گویند از روی حیله ونفاق آنهاست و به اقرار سران آنها از اسلام ارتداد پیدا کرده اند و با توجیهه محارب بودن آنها و جنگ های کلاسیک آنها در شمال و غرب کشور با همکاری های حزب بعث عراق و نیز جاسوسی آنان برای صدام علیه ملت مسلمان ما و با توجه به ارتباط آنان به استکبار جهانی و ضربات ناجوانمردانه آنان از ابتدای تشکیل نظام جمهوری اسلامی تاکنون کسانی که در زندان های سراسر کشور سر موضع نفاق خود پافشاری کرده ومی کنند محارب و محکوم به اعدام می باشند و تشخیص موضوع نیز در تهران با رای اکثریت آقایان حجه الاسلام نیری دامت افاضاته ( قاضی شرع) و جناب آقای اشراقی ( دادستان تهران) و نماینده ای از وزارت اطلاعات می باشد، اگر چه احتیاط براجماع است، و همین طور در زندان های مراکز استان کشور، رای اکثریت آقایان قاضی شرع, دادستان انقلاب و یا دادیار و نماینده وزارت اطلاعات لازم الاتباع می باشد. رحم برمحاربی ساده اندیشی ست ، قاطعیت اسلام در برابر دشمنان خدا، از اصول تردید ناپذیر نظام اسلامی ست، امیدوارم با خشم و کیته انقلابی خود نسبت به دشمنان اسلام، رضایت خداوند متعال را جلب نمائید. آقایانی که تشخیص موضوع به عهده آنان است، وسوسه و شک و تردید نکنند و سعی کنند( اشهداعلی الکفار) باشند. تردید در مسائل قضائی اسلام، نادیده گرفتن خون پاک و مطهر شهدا می باشد. “
بعد از این فتوا خمینی جلاد در سال 1367 رژیم جمهوری اسلامی هزاران زندانی سیاسی را سراسیمه به جوخه اعدام سپرد. هزاران انسان شریف که بخشی از پیشروترین زنان و مردان ایران بودند که به دستور شخصی خمینی و با توافق همه سران رژیم قتل عام شدند. سران رژیم تلاش کردند که نسل جوان از این کشتار آگاهی نیابد. کشتار تابستان 67، تدوام کشتار زندانیان سیاسی که از سی خرداد 1360 آغاز شده بود.
قتل عام زندانیان سیاسی در این تابستان خونین همچون زخمی عمیق بر پیکر مردم ایران باقی است. امروز مرتجعین اسلامی به کمک کشورهای غربی تلاش دارند بر جنایات دیروز و امروز خود سر پوش گذارند.
تاکنون هیچ یک از سردمداران رژیم ، چه آنان که اکنون از مدعیان اصلاح طلبی و قانونگرائی در حکومت اند و همچنین جناح محافظه کاران، کلامی هم در مورد جرم این هزاران زندانی سیاسی اعدام شده در تابستان 67 بر زبان نیاوردند. عاملان قتل عام در تابستان خونین نظیر رازینی ،نیری و … بعد از شانزده سال در پست های مختلف کماکان به ارتکاب جنایت مشغولند.
دو روز پیش هاشمی شاهرودی رئیس قوه قضائیه در حکم خود خطاب به آخوند رازینی نوشت: ” با توحه به خدمات ارزشمند و سوابق درخشان شما در عرصه های مختلف جنابعالی را برای مدت سه سال به سمت رئیس کل دیوان عدالت اداری منصوب می نمائیم.” باید بگویم فقط یکی از سوابق درخشان رازینی جنایتکار شرکت در قتل عام زندانیان سیاسی در تابستان 1367 است. هاشمی شاهرودی با این حکم رازینی را جایگزین دری نجف آبادی که یکی از آمران قتل های زنجیر ه ای کرد. دری نجف آبادی هم بخاطر سوابق درخشانش! به عنوان دادستان کل کشور منصوب شد.
بگذریم قبل از سال 67 جنایاتی که در زندان ها علیه زندانیان سیاسی انجام می شد بسیار فاجعه آمیز بود که نایب ولایت فقیه حسينعلى منتظرى در آن زمان در نامه معروف خود به خمينى می نویسد : ” آيا ميدانيد كه جناياتى در زندانهاى جمهورى اسلامى بنام اسلام در حال وقوعند كه شبيه آن در رژيم منحوس شاه هرگز ديده نشد؟ آيا ميدانيد كه تعداد زيادى از زندانيها تحت شكنجه توسط بازجويانشان كشته شده اند؟ آيا ميدانيد كه در زندان (شهر) مشهد, حدود 25 دختر بخاطر آنچه بر آنها رفته بود…مجبور به درآوردن تخمدان يا رحم شدند؟ آيا ميدانيد كه در برخى زندانهاى جمهورى اسلامى دختران جوان به زور مورد تجاوز قرار ميگيرند” …. این حرف های جانشین ولایت فقیه در آن دوره است. منتظری که خود یکی از تئورسین های تز ولایت فقیه است یک لحظه فکر کرده که کم و بیش تمام جنایاتی که در اوائل حاکمیت اسلامی اتفاق افتاد در کارنامه ایشان نیز ثبت شده است و هیچ گریزی از این واقعیت وجود نداد. بسیاری از اعدامی ها در تابستان خونین 67 همان زندانیانی بودند که جانشین رهبر از آنان نام برده است.
بدیهی است که رژیم جمهوری اسلامی تنها در سطح کشور دست به جنایات و اعدام نمی زند. جنایت او در سراسر جهان قابل شناسائی است، بدین خاطر نبایستی این رژیم را بدون مجازات رها کرد. نیروهای اپوزیسیون و انسان های آزاده که برای یک جامعه با ثبات انسانی مبارزه می کنند،اجازه نخواهند داد که دولت های غربی، بانک ها و تراس ها بخاطر نفت و یا دیگر منافع شخصی ، از رژیم جمهوری اسلامی تعریف و برای ثبات آن تلاش کنند. ما از تاریخ آموختیم که فراموش کردن تاریخ هیچ گونه کمکی به جلوگیری از تکرار فجایع نخواهد کرد.
شانزدهمین سالگرد قتل عام سیاسی فرصتی است تا در مبارزه خودمان علیه طراحان و تدارک کنندگان قتل عام 67 متحدتر و قدرتمندتر در تدارک تریبونال بین المللی علیه جنایات جمهوری اسلامی کوشا باشیم. یکی از راههائی که می تواند از تکرار این جنایات در آینده جلوگیری کند به محاکمه کشاندن طراحان و دست اندرکاران این فاجعه ملی و افشای دیگر جنایات رژیم اسلامی در سطح بین المللی است.
در بهار آنان همیشه باز می آیند
نه در اینجا:
میان گلها وشاخ و برگها
در شکوه رنگهای بسیار
آنجا :
جائی که قلبها
در چشمهء رود زندگی در هم می آمیزند.
آنان دیگر بار و دیگر بار باز می آیند.
با غرور جوانی و شور کار،
آنان به زندگی عشق ورزیدند
و خاموشی مرگ را در آغوش کشیدند.
آنان زندگی شان را فدا کردند
آنان همواره با مایند.
مرداد 1383