مجید مشیدی
تقدیم به سعید سلطانپور
نجوا کن
رفقائی که در راه رهائی خلق
از دست ما رفته اند
هرگز از دلهایمان نخواهند رفت.
اینان شراره های زندگی را
در تمام سرزمین ما افشانده اند.
آه، آه، ای انسانهای شریف سرزمین من
چگونه، می توانید مرگ فرزندان خود را از یاد ببرید.
مام وطن، با لالائی کهنه
فرزندانت را خواب نکن
در گوش او نجوا کن ، رشادت های فرزندان خلق را
نجوا کن ، بر سعید* چه گذشت
بگو که اینان استبداد را در هم شکستند و
در مسیری سرشار از خون ، برای رهائی تو قدم برداشتند.
در گوش فرزندانت نجوا کن، نجوا کن
آنان خون خویش را
به پای خلقها هدیه کردند.
یقین دارم، یاد آنان را دوباره باز خواهید یافت
تنگ بر روی قلبهایتان
جایشان خواهید داد.
آنان همواره با مایند.
* سعید سلطانپور